۱۳۸۹ مرداد ۲۲, جمعه

سوره نساء - 1

حزب 16 قرآن سر آغاز سوره ی نساء هست. این سوره در حالی نازل شد که پیامبردست به کار تاسیس جامعه ی انسانی بود و در اون جامعه به زنان به دید تحقیر نگاه می شد و ستم های زیادی بر آنان می رفت.
در ابتدای سوره می خوانیم :

"یا ایها الناس اتقوا ربَکُم الذی خلقکم من نفسٍ واحدةٍ و خَلَقَ مِنها زوجها و بثَّ منهما رِجالاً و نساءَ کثیراً"

این آیه انسان ها را به لفظ "ناس" خطاب قرار داده تا همه متوجه نسل خود باشند و نیز گفته است که نخستین چیزی که انسان باید به آن توجه داشته باشد خداوندی است که همه را، اعم از زن و مرد، از یک ریشه آفریده است.
در ابتدای این سوره سپس نکاتی در مورد اموال یتیمان و لزوم نگهداری آنها ، عدم دستبرد به اموال و ستم در حق آنها می فرماید. سپس در مورد حکم ارث میت سخن گفته می شود و نحوه ی تقسیم اموال پس از مرگ را تبیین می کند. در این باره گفته شده است :

"ولیَخشَ الذین لو تَرَکوا مِن خَلفِهِم ذُریَّةً ضِعافاً خافوا عَلَیهم .... "
و کسانی که اگر بعد از خود فرزندانی ناتوان بر جای گذارند که بر[آینده ی] آنها بیم دارند، باید [درباره ی یتیمان مردم نیز] بترسند.

در توضیح این آیه آمده است که کسانی که از آینده ی فرزندان خود پس از مرگ خود بیم دارند، شایسته است در زمان حیات خود نیز با یتیمان جامعه نرم خو باشند و در حفظ اموال آنها بکوشند تا این کار به صورت فرهنگی در جامعه در بیاید.

پس از روشن شدن حکم ارث، حکم مربوط به فحشاء مطرح می شود. پس از ذکر مجازات مجرمان و نحوه ی شناسایی آنها ( از نظر تعداد شاهدان و مطمئن شدن درباره ی گناه) خداوند از در لطف و رحمت خود سخن میگوید و می فرماید :

"انَّما التوبةُ علی الله لالذین یعملون السوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ یتوبونَ من قَریبٍ فاولئکَ یتوبَ اللهِ علیهم و کانَ الله حکیماً علیماً"
البته قبول توبه بر عهده ی خداست تنها برای کسانی که از روی نادانی مرتکب عمل زشتی شوند پس بی درنگ توبه نمایند؛ اینانند که خداوند توبه شان را می پذیرد و خداوند دانای حکیم است.

خداوند قبول توبه را بر عهده ی خود خوانده است و این دل آدم را گرم میکند ! که همیشه راهی هست .. همیشه کسی هست که بازگشت به سوی او امکان پذیر است. البته در این آیه این پذیرش طی شروطی عملی می شود که خوب به آنها توجه کنیم ! اول اینکه گناه به جهالت انجام شده باشد ... آدم از روی نادانی و جهالت کاری کرده باشه ! دوم اینکه توبه بلافاصله بعد از متوجه شدن انسان به کار زشتی انجام بگیرد ... یعنی بلافاصله بعد از اینکه به بدی کار خودمون پی بردیم به درگاه خدا پناه ببریم ! نکته ی جالب توجه اینه که این متوجه شدن به زشتی گناه میتونه حتی 5 سال بعد از انجام گناه باشه اما بلافاصله بعد از اینکه دریافتیم که کار ناشایستی کردیم ؛ شرط قبولی بازگشت به درگاه خدا، اظهار توبه ی قریب است ! در آیه ی بعدی نیز ذکر شده است که شرط دیگر قبولی توبه نرسیدن به زمان مرگ است .. کسی که گناهی به گردن داشته باشد ، اگر قبل از فرارسیدن فرشته ی مرگ به از شر گناهش به خدا بازنگشته باشه ، دیگه بعد از دیدن فرشته ی مرگ و صورت های واقعی اعمال توبه اش پذیرفته نیست !

و امروز هم که روز اول ماه مبارک بود و این آیات هم تلاوت شد یاد خواجه ی حافظ افتادیم که چه زیبا گفت :

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو


تا بعد
در پناه رحمت حق !

هیچ نظری موجود نیست: